schets droom jan
Alexandra met de dromen van haar partner Jesse.
het zal de enalaatste keer zijn dat ik op straat dromen ga schilderen. Ik kijk of de foto's van de droomschilderijen van jesse uit de Ternatenstraat goed aangekomen zijn. Ik had ze in de bus gegooid toen ze nog op vakantie waren. Ze waren aan elkaar geplakt dus ze ontdekten nu pas dat het er twee waren. Ik had de lange droom in 2en gesplitst:
We zijn met zijn 3en en hebben een belangrijke afspraak; 3 planten zoeken. We zijn George Bush in de gaten aan het houden, hij heeft een assistente die totaal incapabel is voor de baan, ze is zijn dochter. De bodyguard van George Bush betrapt ons we schieten tegelijk op elkaar. Op mysterieuse wijze schieten we elkaar in de loop van het pistool maar omdat hij met niespoeder schiet gaat hij dood. We zijn onaangenaam verrast. George Bush discussieert met een groep oudjes. Een oude dame beschermt hem fanatiek en legt zijn standpunten uit. De vrouw is zijn moeder.
We gaan naar de ruimte waar George Bush discussieert. Hij is weg. Een knappe vrouw steekt haar hoofd door een luik. Een van ons kent haar; "Het is okee"kus kus kus. Ze komt naar boven met een plantenbak met 3 planten.
"Een beetje droog ze zouden wat meer grond kunnen gebruiken"zeg ik. Ze komt terug en heeft de planten onder water gezet!!! Ik probeer de planten uit de bak te halen maar de deksel zit vast en het enige wat overblijft is een takje.
We zijn bij Corrie.
"Corrie heb je een plantenbak en wat stekpoeder voor me?"
"Ja maar stekpoeder liever niet"
"Je krijgt nieuw van me"zeg ik, ik denk"godverdomme het is belangrijk"
De plant slaat aan.
We zijn bij de loods op de begane grond, door een raam kan ik naar de zolder kijken en zie ik een uil. De uil blijft zitten en vliegt niet weg. Ik ben hier verbaasd over. Wanneer de uil gaat rondvliegen en zijn vriend ophalen, die met een zonnebril op samen door het raam naar ons (een menigte is bijeen) gaat staan kijken concludeer ik; als wij onze instelling veranderen kunnen we de dieren benaderen. Nu hebben de uilen even hun instelling verandert en benaderen zij ons.
ik ontdek dat Jesse boomchirurg is, de trap in hun huis ligt vol met cirkelzagen. Misschien daarom zoveel plantenverzorgen en uilen in de droom?
Ik ga naar de van Riebeekstraat en maak een opzetje van de droom van Jan uit de Medanstraat. Het is tot nu toe de enige droom uit die straat; weer een uit de kindertijd:
Hij en een meisje en nog een jongetje bevinden zich in een onbestemde ruimte. Hun bovenlijven zijn ontbloot. Hij wil het meisje een kettinkje omdoen. Zij laat het toe, maar als hij haar ook een kusje wil geven wendt zij zich licht af.
Ik hoop dat de droom niet aanstootgevend zal zijn, je weet maar nooit hoe mensen denken. Ik zal prberen hem zo onschuldig mogelijk te maken. de kinderen die komen kijken vinden hem in elk geval allemaal heel mooi. Ik krijg ook bezoek van een paar mensen uit de straat. De oudere mevrouw wiens naam ik vergeet te vragen verteld dat ze niet zoveel te dromen heeft omdat ze zich zorgen maakt over de vergeetachtigheid van haar man. Dan komt Corrie ook kijken, ze zijn met elkaar bevriend. (Corrie is met iedereen bevriend, denk ik) Gelukkig vind Corrie het goed dat ze met krulspelden en al op de foto komt; het staat haar eigenlijk heel leuk.
Op het laatst komt Monique aanfietsen. Ik geef haar de foto van haar kinderdroom. dan vertelt ze over Pim Tiggelaar uit de palembangstraat. Hij was de inspiratiebron voor het eerste schilderij: een vleugel op een paal tussen de kerk en de moskee. Dit had hij samen met Monique bedacht. Idee was dat er mooie muziek uit zou komen. Ik had een foto van zijn geliefde, een russische pianiste, als aanleiding voor het schilderij gebruikt. deze vrouw was onbereikbaar voor hem geworden omdat hij haar niet hier kon houden vanwege wetgevingen. Het maakte hem erg ontwricht. nu blijkt dat hij recent overleden is. Monique vertelt dat iemand haar dat een week geleden kwam vertellen. Hij was naar Malta gegaan om een nieuw leven te beginnen. Door een verkeerde keuze is hij op een erg warme dag in coma geraakt. Na enkele dagen is hij gestorven.
Ik zal nooit weten of ik zijn vrouw recht heb gedaan in het schilderij en of hij er blij mee zou zijn geweest.
dag karen
BeantwoordenVerwijderennog bedankt voor de schilderijen van de dromen.
Dromen zijn beelden dus het allereerste wat ik dacht "nee, zo zag het er niet uit".
Het zijn hele gave schilderijen geworden, lekker mysterieus.
Bedankt, ik vond de droom al heel gaaf nu heb ik ook een mooie herrinering.
gr