langsbrengen
bij Trudy.
weer gezellig meetekenen.
Ik begin met een andere
droom van iemand die
net in de
Soerabaya -straat is komen wonen:
net in de
Soerabaya -straat is komen wonen:
Mooie houten vloer,
diep bruin,
gevoelsmatig,
was een hele schoone huis,
zonlicht kwam,
bloemen,
mooi balkon,
veilig gevoel,
het gevoel dat ik thuis was.
Nauwelijks ben ik met deze droom begonnen of er komt een kwade meneer op mij af van Marokkaanse afkomst. Hij wil niet dat we daar zitten te schilderen voor zijn huis. Als we niet in een half uur weg zijn belt hij de politie. De vorige keer dat ik daar zat te schilderen werd ik gefilmd voor het Wishingwellwest project. Dat viel toen al niet in goede aarde. De man schreeuwt zo hard dat er andere bewoners geschrokken op afkomen, terwijl de man wegrijdt. Er wordt nog wat nagepraat over het probleem van inschikken voor dit soort geweld of eigenwijs blijven zitten waar je zit. Jan en ik hebben absoluut geen zin om te provoceren en schuiven een paar deuren verderop. We werken nog een tijdje door maar blijven wel nadenken over het incident. Ik vind het wonderlijk dat je een bedreiging voor iemand kan zijn met zoiets onschuldigs als het schilderen van dromen. Dan roept er iemand vanuit een bovenraam dat ze mijn schilderij heel mooi vindt worden en waar het zal komen te hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten